Invisibles - Discussie : Say you want a revolution

[Oh!]

<BLOCKQUOTE><font size="1" face="Verdana, Arial">quote:</font><HR>Originally posted by spondaman:
Ik stel voor om de volgende discussie over een week zondag te starten.
Dat is dus op zondag de 7de.<HR></BLOCKQUOTE>

Wat vreemd. Bij mij is de 7e gewoon op een vrijdag.

------------------
Arme Pedro. Ooit moet hij de confrontatie met zijn ziekte aangaan. Willen jullie tegen hem zeggen dat hij me altijd kan bellen als hij in de terminale fase zit?
juddwinick | badwriter

[spondaman]

Teehee, nu al een zondags gevoel. Eerste dag vrij na eerste week school.

Het is dus de 9de...zondag de 9de.


------------------
Zo werd ik gisteravond nog gecorrigeerd door mijn tante nadat ik gezegd had dat mijn vader geen gevoel voor humor had. "Ze bedoelt vast een ander gevoel voor humor".
Manga's tante | Spam city

[Oh!]

Nu ik de TPB heb gelezen, wil ik even kort mijn mening geven. Okay, de discussie is voorbij, maar gun mij dat pleziertje.

Het eerste verhaal (The Invisibles #1-4) is erg goed. In eerste instantie vond ik het jammer dat Tom steeds om de waarheid heen blijft draaien en Dane slechts mondjesmaat informatie geeft, maar uiteindelijk is dat de kracht van het verhaal. Vooral hier valt de gelijkenis met de kern van de film The Matrix erg op, maar aan de andere kant leent Morrison zelf ook stevig bij The X-Files.

Verhaal twee vond ik niet of nauwelijks boeiend. Het is wel heel weinig plot voor vier delen en het verhaal had met gemak ik twee nummers verteld kunnen worden. Het is wel zo dat de personages goed worden belicht en dat is voor de mensen die de serie in chronologische volgorde lezen (kortom, voor iedereen behalve voor mij) natuurlijk wel zo handig.

Al met al een goede TPB. Het eerste verhaal is ongeveer 4 sterren waard, het tweede krap 2 sterren... dat zijn 3 sterren voor de hele TPB. Op naar de discussie over TPB 2!

------------------
Ankh-Morpork people considered that spelling was a sort of optional extra. They believed in it in the same way they believed in punctuation; it didn't matter where you put it so long as it was there.
thetruth | terrypratchett

[Oh!]

Hmm, heb ik de topic weer verknald en krijg ik een blanco pagina. Snel een reply posten om alles weer goed te krijgen.

------------------
Ankh-Morpork people considered that spelling was a sort of optional extra. They believed in it in the same way they believed in punctuation; it didn't matter where you put it so long as it was there.
thetruth | terrypratchett

[Volt]

<BLOCKQUOTE><font size="1" face="Verdana, Arial">quote:</font><HR>Originally posted by Oh!:
Het eerste verhaal (The Invisibles #1-4) is erg goed. In eerste instantie vond ik het jammer dat Tom steeds om de waarheid heen blijft draaien en Dane slechts mondjesmaat informatie geeft, maar uiteindelijk is dat de kracht van het verhaal. Vooral hier valt de gelijkenis met de kern van de film The Matrix erg op, maar aan de andere kant leent Morrison zelf ook stevig bij The X-Files.<HR></BLOCKQUOTE>

Inderdaad, Morrison heeft nooit onder stoelen of banken gestoken dat X-Files een favoriet programma van hem is, dus die invloed zal er wel zijn. Tom blijft om de waarheid heendraaien (denk ik) omdat het niet zijn taak is om Dane de volledige waarheid te vertellen. Je kan het wel vergelijken met Morpheus' "Too bad I can't tell you what the matrix is, you have to see it for yourself" vergelijken... Anderzijds is het doel van The Invisibles ergens ook wel dat iedereen zijn eigen persoonlijke visie van de realiteit heeft, dus kan Tom ook nooit de "waarheid" aan Dane tonen. Die moet hij voor zichzelf ontdekken, maar wat The Invisibles wel kunnen doen is hem het pad tonen.

<BLOCKQUOTE><font size="1" face="Verdana, Arial">quote:</font><HR>Verhaal twee vond ik niet of nauwelijks boeiend. Het is wel heel weinig plot voor vier delen en het verhaal had met gemak ik twee nummers verteld kunnen worden.<HR></BLOCKQUOTE>

Misschien wel, maar dit hele tweede verhaal is volgens mij grotendeels Morrison's manier om achtergrondinformatie te verstrekken. Niet alleen over de hoofdpersonages, maar ook over The Invisibles en de idee?n achter hun acties. Verder is er ook niets leuker voor een schrijver van wereldwijde conspriacy theories om te werken met echt bestaande figuren. Daarom vermoed ik dat Morrison zelf zeer veel plezier gehad heeft aan het gebruiken van Shelley, Byron en De Sade en te verwijzen naar zulke plaatsen en gebeurtenissen als Rennes-le-Chateau en de Franse Revolutie.

Nu wou ik nog eventjes aan de deelnemers van deze discussie een meer "down-to-earth" vraag stellen over deze TP. Namelijk : wat vonden jullie van het tekenwerk in "Say You Want A Revolution ?".
Ik vraag het voor twee redenen. Allereerst is het zo dat door het nogal ontypische artwork een aantal mensen wellicht niet beginnen aan The Invisibles. Ten tweede is The Invisbles wel gekenmerkt door het enorme aantal tekenaars die eraan meegewerkt hebben. Dat gaat van Phillip Bond over Steve Yeowell via Frank Quitely tot Phil Jiminez. En er is zelfs een enkele pagina door Grant Morrison zelf getekend !!
So, opinions anyone ?

-Stijn



------------------
"Fuck superheroes, basically. The notion that these things dominate an entire culture is absurd. It's like every bookstore in the planet having ninety percent of its shelves filled by nurse novels." Warren Ellis

[Oh!]

<BLOCKQUOTE><font size="1" face="Verdana, Arial">quote:</font><HR>Originally posted by Volt:
Nu wou ik nog eventjes aan de deelnemers van deze discussie een meer "down-to-earth" vraag stellen over deze TP. Namelijk : wat vonden jullie van het tekenwerk in "Say You Want A Revolution ?"
<HR></BLOCKQUOTE>

Het tekenwerk van Steve Yeowell is goed. Jammer dat Electric Crayon op een gegeven moment de separations niet meer verzorgde, maar de tekenstijl is helder, stabiel en een tikkie ouderwets. Eigenlijk heel on-Vertigo.

Jill Thompsons werk voor het tweede verhaal is heel anders. T? anders en misschien is dat ook ??n van de redenen waarom ik dit verhaal wat minder vond. Thompson kan best tekenen, maar haar stijl past gewoon niet bij sommige genres. Dat gezegd, moet ik wel toegeven dat haar werk in de tweede TPB al een stuk beter en evenwichtiger is.

In The Invisibles vol. 2 geeft Morrison aan dat de afwzigheid van een vaste tekenaarervoor heeft gezorgd dat vol. 1 in zijn ogen een beetje is mislukt. En daar zou hij gelijk in kunnen hebben.

------------------
Ankh-Morpork people considered that spelling was a sort of optional extra. They believed in it in the same way they believed in punctuation; it didn't matter where you put it so long as it was there.
thetruth | terrypratchett

[Harlekein]

ik vond Jill Thompson ronduit bagger in de eerste tpb en het eerste nummer van de tweede tpb.

Steve Yeowell heeft zeker zijn sterke momenten hoewel het af en toe een beetje kaal aandoet. De tekenaars van de twwede tpb zijn in ieder geval alweer stukken beter. (gelukkig)

------------------
There is no possibility that any perceptible change will happen within
our own lifetime. We are the dead. Our only true life is in the future.
We shall take part in it as handfuls of dust and splinters of bone.
[George Orwell - 1984]

[This person has been edited by GOD (edited April 20, 1980).]

[Oh!]

Laten we eerlijk zijn, alle tekenaars van The Invisibles vallen in het niet bij het werk van Phil Jimenez. Jammer dat hij het slechts een jaartje heeft volgehouden.

------------------
Ankh-Morpork people considered that spelling was a sort of optional extra. They believed in it in the same way they believed in punctuation; it didn't matter where you put it so long as it was there.
thetruth | terrypratchett