SCHRIJVERS EN HUN (EIGEN)AARDIGHEDEN
De Kurt Busiek drinking game
Je herkent het vast wel. Wanneer je een paar jaar verschillende comics hebt gelezen en daarbij veel werk van een bepaalde schrijver hebt gezien, ontdek je bepaalde 'karaktertrekjes' in het script. Iedere schrijver heeft zo zijn of haar eigenaardigheden, of beter, eigen aardigheden; terugkerende thema's, terugkerende quotes, herkenbare personages en ga zo maar door.
Het beste voorbeeld is Chris Claremont, al was het alleen omdat hij de afgelopen vijfentwintig jaar zo veel comics heeft geschreven. Comics over dezelfde personages, bovendien, waardoor je niet kunt voorkomen dat je in een routine vervalt. Hoe vaak heb je een X-Man niet 'horen' zeggen "Your choice, your funeral" of "No quarter asked, none given"? Stuk voor stuk van die typische (veelal po?tische) Claremontismes die veelvuldig in zijn werk opduiken.
Wat dacht je van Warren Ellis? Hoe vaak heeft hij niet een serie geschreven waarin hij een kettingrokende, grofgebekte en cynische Brit introduceerde? Dat gebeurt net zo vaak als de hoofdpersonages in comics van Garth Ennis filosoferen over de kameraadschap in het leger of tijdens een oorlog. Je weet ook zeker dat je een titel van Joe Casey leest wanneer de superheld opeens in driedelig grijs de aandeelhouders van een multinational toespreekt en wanneer iemand vijf pagina's nodig heeft voor een simpele anekdote, moet het wel een serie van Brian Michael Bendis zijn.
Bij het lezen van de eerste twee delen van Superman: Secret Identity viel me op dat Kurt Busiek inmiddels ook tot het rijtje schrijvers behoort dat je bijna blind kunt aanwijzen. Meer dan in zijn Astro City valt hij hier terug op zijn vertrouwde maniertjes. Daar zou je zo een variant op de beruchte 'drinking game' van kunnen maken. Vandaar deze topic.
<u>De Kurt Busiek Drinking Game</u>
1 slok :: Wanneer een pagina tekstkaders bevat.
2 slokken :: Wanneer een pagina meer tekstkaders bevat dan balloons.
3 slokken :: Wanneer meer dan 3/4e van alle pagina's in de comic tekstkaders bevatten.
1 slok :: Wanneer het hoofdpersonage tevens de verteller is van het verhaal en hij de gebeurtenissen via tekstkaders vertelt.
2 slokken :: Wanneer die tekstkaders de vorm hebben van een brief, een dagboek of een e-mail aan een familielid, vriend of kennis.
2 slokken :: Wanneer het verhaal in flashbacks wordt verteld.
3 slokken :: Wanneer het hoofdpersonage een journalist, schrijver of verslaggever is.
4 slokken :: Wanneer een nummer of een sc?ne wordt geopend door middel van een krantenartikel of een verslaggever of nieuwslezer op de televisie.
1 slok :: Wanneer een tekstkader of balloon begint met het woord 'and.'
2 slokken :: Wanneer in ??n tekstkader of balloon dezelfde zin op meerdere verschillende manieren of in een opsomming wordt gezegd (voorbeeld uit Secret Identity #2: "I wasn't so twitchy. I felt better. More grounded. Connected.")
3 slokken :: Wanneer een personage op ??n pagina meerdere malen met zijn naam wordt aangesproken, zelfs al is geen sprake van een sc?newisseling en gaat het nog steeds om dezelfde personages.
De hele fles :: Wanneer nostalgisch wordt gefilosofeerd over de verschillen tussen de grote stad en het platteland.
Wie kan meer voorbeelden aanhalen van schrijvers die geregeld terugvallen op hun beproefde recepten? Het hoeft niet in de vorm van een 'drinking game;' elke inbreng is welkom. De comicwereld wordt bevolkt door zo veel verschillende schrijvers, dat we genoeg patronen in die chaos moeten kunnen ontdekken!
Voor de duidelijkheid, dit is niet bedoeld als het afkraken van schrijvers of het ventileren van kritiek. Het is gewoon een goedbedoelde, luchtige topic waarin we ons vrolijk kunnen maken over de 'maniertjes' van bekende schrijvers.